Görsellerden Şiir Yapma

 

Yaprakların Düşüşüne Tanıklık

Senin verdiğin huzur,
Sonbahardaki yapraklar gibi
Zaman geçtikçe azalıyor.
Ne zaman yeşereceksin?

Mavi Ve Papatyalar

Şu mavi gökyüzünde,
Bir bana mı kondun, ey mavi!
O kadar papatya arasında,
Ben miyim senin özelin?

"ODANIN EN ARŞI"

"HIGHEST IN THE ROOM"

Gidiyorum buradan,
Açılıyorum suya!
Neden berrak bu deniz?
Hiç insan eli değdi mi?

San'at Şiirinin Düz Yazı Haline Çevrilmesi

Sadece senin gezdiğin bahçede açmaz çiçek, Bizim yurdumuzda binbir baharı saklar.
İstersen kolumdan tutup beni çekebilirsin, Ama dağda gezmeye alışmış ayaklar, Düz yolda incinir.

Sen kırk asırlık bir mabedin kubbesinde, İnce bir mozaik ararsında,
Biz duvarda sülüs bir yazı görsek, O yeşil çini bize heyecan verir.

Sen, çiçekli bir sahnede uçuşan beyaz bir kelebeğin dansına derinden etkilenirken,                              bizim de kalbimizi yerinden oynatan, toprağa sertçe vuran, dağ gibi güçlü bir zeybek dansıdır.

Senin sinirlerini fırtına gibi esen orkestra sesleri ürpertirken, acı çeken insanların hüzünlü nefes alışları bizde en dokunaklı müzik gibi bir etki bırakır.

Sen, yabancı bir şehirde bir kadın heykeline anlamlı gözlerle uzun uzun bakarken, biz ruhumuzun en büyük mutluluğunu bir köylünün hiç eğilmeyen dik duruşunu görünce hissederiz

Biz başka bir sanat bilmeyiz, çünkü karşımızda yazılmamış bir destan gibi duran Anadolu’muz var. Arkadaş, biz bu yolda türküler söyleyerek ilerlerken, sana uğurlar olsun… Yolumuz burada ayrılıyor.